Γράφει η φιλόλογος Πέγκυ Αντωνάτου

Το Σάββατο 2 Δεκεμβρίου εκπαιδευτικοί και μαθητές είμασταν καλεσμένοι στο 1ο Σινο – Ελληνικό Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου που έλαβε χώρα στο Christmas Theater (Ολυμπιακά Ακίνητα Γαλατσίου).

Παρακολουθήσαμε την παράσταση “Ο Πρίγκιπας του Λάνλινγκ” που θεωρείται ένα αριστούργημα του Εθνικού Θεάτρου της Κίνας. Η θρυλική ιστορία επικεντρώνεται στον Πρίγκιπα του Λάνλινγκ, ο οποίος σε ηλικία 9 ετών είδε μπροστά στα μάτια του τη δολοφονία του αυτοκράτορα πατέρα του από τον σφετεριστή του θρόνου αλλά και την μητέρα του να πέφτει στην αγκαλιά του φονιά.

Ο 9χρονος πρίγκιπας πιστεύοντας “στα ίδια του τα μάτια” σχηματίζει την εντύπωση ότι η μητέρα του ήταν συνεργός στο έγκλημα για χάρη του εραστή της. Ήταν όμως η όραση αρκετή για να προσεγγίσει την αλήθεια ή μήπως και τα φαινόμενα απατούν; Μια λεπτομέρεια είχε ξεφύγει από τον μικρό πρίγκιπα, ότι λίγο πριν πέσει η μητέρα του στην αγκαλιά του δολοφόνου – σφετεριστή, εκείνος την είχε απειλήσει ότι, αν δεν ενέδιδε, θα σκότωνε τον μονάκριβο γιο της …

Από εκεί και πέρα ο μικρός ζει μέσα σε μια πλάνη, μισεί θανάσιμα την μητέρα του, αισθάνεται αβοήθητος στο παλάτι και αναπτύσσει μια θηλυπρεπή συμπεριφορά για να μην θεωρείται επικίνδυνος για τον νέο αυτοκράτορα. Περιστέλλει την ανδρική του φύση, για να σώσει την ζωή του. Ζει πίσω από ένα προσωπείο, μια μάσκα, εξαπατώντας τους γύρω του, όπως κι ο ίδιος είχε εξαπατηθεί.

Το παιχνίδι του προσώπου και του προσωπείου, του φαίνεσθαι και του είναι συνεχίζεται μέχρι και την ενήλικη ζωή του, όταν γνωρίζει μια όμορφη χορεύτρια που τον ερωτεύεται όχι γι αυτό που φαίνεται αλλά για αυτό που βλέπει βαθιά μέσα στα μάτια του πως είναι.

Αργότερα πείθεται από την μητέρα του, η οποία δεν μπορεί να δεχθεί την θηλυπρέπεια του γιου της, να φορέσει την μαγική μάσκα του πατέρα του που θα τον έκανε πάλι ανδρείο. Ή μήπως τέρας; Το τίμημα της επανάκτησης του ανδρισμού του ήταν να χάσει την ανθρωπιά του και από πρόβατο να γίνει λύκος! Από την κόλαση αυτή μόνο μια δύναμη μπορεί να τον λυτρώσει: η Αγάπη, η Αγάπη η θυσιαστική, η απόλυτη, η άνευ όρων.

Η θυσία της Μάνας και της αγαπημένης του που τον ερωτεύτηκε αγνά και με ανιδιοτέλεια, γίνεται το “ξόρκι” που θα λύσει τα μαγικά δεσμά και θα τον αναγεννήσει μέσα από “της αγάπης αίματα”. Έτσι ο ήρωας μέσα από “την των παθημάτων κάθαρσιν” – κατά τα πρότυπα της αρχαίας τραγωδίας- συμφιλιώνεται με τον αληθινό του εαυτό και με τους ανθρώπους και ελεύθερος συνεχίζει την ζωή του…

ακολουθούν στιγμιότυπα από το φεστιβάλ του κινεζικού πολιτισμού